ΦΟΡΕΣΙΑ
Ας αναφέρουμε λοιπόν προσεκτικά και με τάξη όλα τα κομμάτια που συνθέτουν την γυναικεία Τσακώνικη φορεσιά:
Παρατηρώντας τη γυναικεία στολή που φορούν τα λυγερόκορμα κορίτσια, κάποιοι συνειδητοί θιασώτες της παράδοσης προσπαθούν να την ταιριάξουν με την αυθεντική, τη γνήσια Τσακώνικη που φορoύσαν οι μανάδες και οι γιαγιές στους γάμους και τα πανηγύρια. Το μόνο που βρίσκουν να ταιριάζει ήταν ο Τζουμπές (ζιπούνι)...
Άσπρο πουκάμισο με λαιμόκοψη, με μακριά μανίκια και δαντελίτσα στο τελείωμά τους. Επάνω από αυτό τοποθετείται το αμάνικο φουστάνι από ατλάζι (συνήθως κίτρινο-χρυσαφί), με μπούστο ανοικτό και ρέλι στις άκρες και την πλάτη με γαζιά " καθρέφτη ". Στο γύρο της μέσης υπάρχουν περίπου 75 πιετάκια για να δίνουν την άνεση στη φούστα και στο τελείωμα υπάρχει η κόκκινη φάσα από τσόχα με 18 πόντους περίπου φάρδος, που στην άκρη της περνά ένα ρέλι κίτρινο.Aκολουθεί το μακρυμάνικο. Κουμπώνει μπροστά με δυο κοπίτσες, έχει ανοιχτό μπούστο, μανίκια μακριά που καταλήγουν σε "χωνί" με σκίσιμο- άνοιγμα 10 πόντων περίπου. Το ζωνάρι με τις ασημένιες πόρπες κουμπώνει μπροστά και σφίγγει το μακρυμάνικο και το φουστάνι.
Επάνω από αυτά φοριέται το ζιπούνι από κόκκινη τσόχα, ρελιασμένο γύρω γύρω, με τα ειδικά κοψίματά του στην πλάτη (υπύρχαν ειδικοί ραφτάδες παλιά ασχολούμενοι με το ράψιμο των ζιπουνιών). Επάνω από το ζιπούνι, στους ώμους, ρίχνομε το σπαλέτο, σε σχήμα τριγώνου, ένα μεταξωτό μαντήλι καρώ, που στερεώνεται μπροστά στο στήθος με πολύτιμη καρφίτσα.Το φέσι στο κεφάλι. Δεν είχε ποτέ πιέτες. Έβγαινε από καλούπι και από τη μέση της κορυφής του ξεκινά το κοντό κορδονάκι που συγκρατεί τη μακριά φούστα από μπλε μεταξωτές κλωστές. (Και χωρίς πιέτες). Επίσης, κάτω από τις πόρπες της ζώνης παλιά περνούσαν ένα μεταξωτό χειρομάντηλο σε χρώμα απαλό ροζ και άσπρο.
Αυτά τα κομμάτια συνθέτουν τη μια φορεσιά - την επίσημη, της καθουμένης όπως χαρακτηριστικά έλεγαν στο Λεωνίδιο, της αρχόντισσας.
Υπάρχει και η δεύτερη φορεσιά που αποτελείται από ύφασμα καρό, με χρώματα βαθύ κόκκινο, λίγο κίτρινο και μαύρο. Με αυτό το ύφασμα, από ό,τι γνωρίζω έως τώρα, υπάρχουν φορεσιές με φουστάνι με μανίκια που συνοδεύεται με μπολκάκι "μεσάτο" του ιδίου υφάσματος ή με ζιπούνι (χωρίς το μπολκάκι) από κόκκινη τσόχα, όπως στην πρώτη φορεσιά. Το φουστάνι με ανοιχτό μπούστο και με πολλές πιέτες στη μέση- οι περισσότερες στο πίσω μέρος. Στο τελείωμα της φούστας υπάρχει μαύρο ρέλι. Παλιά, στα πόδια τους φορούσαν οι τζουμπελούδες παντόφλες χρυσοκέντητες. Σήμερα χρησιμοποιούνται, ομοιόμορφα, μαύρο παπούτσι και άσπρη κάλτσα.
Ας αναφέρουμε λοιπόν προσεκτικά και με τάξη όλα τα κομμάτια που συνθέτουν την γυναικεία Τσακώνικη φορεσιά:
Παρατηρώντας τη γυναικεία στολή που φορούν τα λυγερόκορμα κορίτσια, κάποιοι συνειδητοί θιασώτες της παράδοσης προσπαθούν να την ταιριάξουν με την αυθεντική, τη γνήσια Τσακώνικη που φορoύσαν οι μανάδες και οι γιαγιές στους γάμους και τα πανηγύρια. Το μόνο που βρίσκουν να ταιριάζει ήταν ο Τζουμπές (ζιπούνι)...
Άσπρο πουκάμισο με λαιμόκοψη, με μακριά μανίκια και δαντελίτσα στο τελείωμά τους. Επάνω από αυτό τοποθετείται το αμάνικο φουστάνι από ατλάζι (συνήθως κίτρινο-χρυσαφί), με μπούστο ανοικτό και ρέλι στις άκρες και την πλάτη με γαζιά " καθρέφτη ". Στο γύρο της μέσης υπάρχουν περίπου 75 πιετάκια για να δίνουν την άνεση στη φούστα και στο τελείωμα υπάρχει η κόκκινη φάσα από τσόχα με 18 πόντους περίπου φάρδος, που στην άκρη της περνά ένα ρέλι κίτρινο.Aκολουθεί το μακρυμάνικο. Κουμπώνει μπροστά με δυο κοπίτσες, έχει ανοιχτό μπούστο, μανίκια μακριά που καταλήγουν σε "χωνί" με σκίσιμο- άνοιγμα 10 πόντων περίπου. Το ζωνάρι με τις ασημένιες πόρπες κουμπώνει μπροστά και σφίγγει το μακρυμάνικο και το φουστάνι.
Επάνω από αυτά φοριέται το ζιπούνι από κόκκινη τσόχα, ρελιασμένο γύρω γύρω, με τα ειδικά κοψίματά του στην πλάτη (υπύρχαν ειδικοί ραφτάδες παλιά ασχολούμενοι με το ράψιμο των ζιπουνιών). Επάνω από το ζιπούνι, στους ώμους, ρίχνομε το σπαλέτο, σε σχήμα τριγώνου, ένα μεταξωτό μαντήλι καρώ, που στερεώνεται μπροστά στο στήθος με πολύτιμη καρφίτσα.Το φέσι στο κεφάλι. Δεν είχε ποτέ πιέτες. Έβγαινε από καλούπι και από τη μέση της κορυφής του ξεκινά το κοντό κορδονάκι που συγκρατεί τη μακριά φούστα από μπλε μεταξωτές κλωστές. (Και χωρίς πιέτες). Επίσης, κάτω από τις πόρπες της ζώνης παλιά περνούσαν ένα μεταξωτό χειρομάντηλο σε χρώμα απαλό ροζ και άσπρο.
Αυτά τα κομμάτια συνθέτουν τη μια φορεσιά - την επίσημη, της καθουμένης όπως χαρακτηριστικά έλεγαν στο Λεωνίδιο, της αρχόντισσας.
Υπάρχει και η δεύτερη φορεσιά που αποτελείται από ύφασμα καρό, με χρώματα βαθύ κόκκινο, λίγο κίτρινο και μαύρο. Με αυτό το ύφασμα, από ό,τι γνωρίζω έως τώρα, υπάρχουν φορεσιές με φουστάνι με μανίκια που συνοδεύεται με μπολκάκι "μεσάτο" του ιδίου υφάσματος ή με ζιπούνι (χωρίς το μπολκάκι) από κόκκινη τσόχα, όπως στην πρώτη φορεσιά. Το φουστάνι με ανοιχτό μπούστο και με πολλές πιέτες στη μέση- οι περισσότερες στο πίσω μέρος. Στο τελείωμα της φούστας υπάρχει μαύρο ρέλι. Παλιά, στα πόδια τους φορούσαν οι τζουμπελούδες παντόφλες χρυσοκέντητες. Σήμερα χρησιμοποιούνται, ομοιόμορφα, μαύρο παπούτσι και άσπρη κάλτσα.